Skip to main content

Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Κατά την Εξωσωματική Γονιμοποίηση και μετά από έναν αριθμό εργαστηριακών εξετάσεων, η γυναίκα αρχικά, υποβάλλεται σε ορμονική θεραπεία η οποία έχει βασικό στόχο την πολλαπλή ωοθυλακιορρηξία.

Στη συνέχεια ακολουθεί η γονιμοποίηση των ωαρίων, τα οποία έχουν ληφθεί από τις ωοθήκες με τη βοήθεια ενός σύγχρονου υπερήχου στο εργαστήριο με το ήδη επεξεργασμένο και ελεγμένο σπέρμα του συντρόφου. Τέλος, πραγματοποιείται η εμβρυομεταφορά η οποία λαμβάνει χώρα μετά την ανάπτυξη των εμβρύων είτε στο στάδιο των 4 κυττάρων είτε στο στάδιο της βλαστοκύστης.

Πιο συγκεκριμένα, τα στάδια που ακολουθούνται κατά τη διαδικασία της εξωσωματικής περιγράφονται συνοπτικά παρακάτω:

Πρόκληση Ωοθυλακιορρηξίας

Διέγερση Ωοθηκών
Στο φυσικό κύκλο, η ωρίμανση του ωοθυλακίου και η ωοθυλακιορρηξία εξαρτώνται από ορμόνες παραγόμενες στον εγκέφαλο όπως η ορμόνη GnRH που απελευθερώνεται κατά ώσεις από τον υποθάλαμο και ενεργοποιεί την απελευθέρωση της FSH και της LH, οι οποίες προάγουν την ωρίμανση των ωοθυλακίων στις ωοθήκες. Πρέπει να σημειωθεί ότι, παρόλο που στο ξεκίνημα ενός κύκλου στρατολογούνται αρκετά ωοθυλάκια, η γυναίκα παράγει συνήθως μόνο ένα ωάριο. Για την ωρίμανση, λοιπόν, πολλαπλών ωοθυλακίων σε έναν κύκλο, πρέπει ο φυσικός μηχανισμός να κατασταλεί, κάτι που επιτυγχάνεται σε 3 βήματα:

  1. Καταστολή της φυσικής ρύθμισης των ωοθηκών
    • Υπάρχουν δύο δυνατότητες:
      • α. Αγωνιστές GnRH

Το φάρμακο, το οποίο λειτουργεί ως φυσικό GnRH, μπορεί να χορηγηθεί είτε ως ένα ρινικό σπρέι, είτε ως ημερήσια ή μηνιαία ένεση GnRH και έχει την ιδιότητα να προκαλέσει καταρχήν το φαινόμενο της “έξαρσης” (flare-up effect) της FSH και της LH και κατόπιν την καταστολή αυτών. Για το λόγο αυτό, οι GnRH αγωνιστές χορηγούνται περίπου 7- 14 ημέρες πριν από την έναρξη του κύκλου.

      • β. GnRH ανταγωνιστές

Δεν προκαλούν το φαινόμενο της έξαρσης αλλά είναι σε θέση εντός 8ώρου να καταστείλουν την LH, και χορηγούνται από τις πρώτες ημέρες του κύκλου.

Υπάρχουν δυο πρωτόκολλα πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας: α. πρωτόκολλο αγωνιστή και β. πρωτόκολλο ανταγωνιστή.
Με την καταστολή της υπόφυσης (φαρμακευτική υποφυσεκτομία), επιτυγχάνεται ένας ανεξάρτητος φαρμακευτικός κύκλος έτσι ώστε οι ωοθήκες, επιστρατεύοντας ωάρια που αλλιώς θα υποστρέφονταν, τα οδηγούν σε ωρίμανση (πολλαπλή ωοθυλακιορρηξία).

  1. Ελεγχόμενη διέγερση της ανάπτυξης των ωοθυλακίων

Για την πολλαπλή ωοθυλακιορρηξία χρησιμοποιούνται διάφορα φάρμακα, π.χ. HMG (ανθρώπινη εμμηνοπαυσιακή γοναδοτροπίνη), FSH και LH.

  1. Ολοκλήρωση της ωρίμανσης των ωαρίων

Η ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (hCG) είναι μια ορμόνη με δράση παρόμοια με την LH. Είναι η ένεση που πραγματοποιείται 36 ώρες πριν από την επιθυμητή ωοθυλακιορρηξία, η οποία δρα ευεργετικά στην ωρίμανση των ωαρίων μέσα στο ωοθυλάκιο και ακολουθεί η ωοληψία.

Υπερηχογραφικός Έλεγχος Ανάπτυξης Ωοθυλακίων

Με συνεχή υπερηχογραφικό έλεγχο και αιματολογικές εξετάσεις για τον έλεγχο της οιστραδιόλης, μπορεί να ελεγχθεί ο αριθμός και η ανάπτυξη των ωοθυλακίων στον εμμηνορρυσιακό κύκλο (τα οποία θεωρητικά περιέχουν από ένα ωάριο), ενώ η λήψη των ωαρίων πρέπει να πραγματοποιηθεί όταν αυτά έχουν ωριμάσει εντός της ωοθήκης. Η διαδικασία που ακολουθείται σε αυτό το στάδιο της εξωσωματικής γονιμοποίησης περιγράφεται συνοπτικά παρακάτω:

Πραγματοποιείται το πρώτο υπερηχογράφημα  πριν από την έναρξη της θεραπείας, ενώ το δεύτερο γίνεται για τη μέτρηση του αριθμού και του μεγέθους των ωοθυλακίων, περίπου 6 με 8 ημέρες μετά από την έναρξη των φαρμάκων που προκαλούν την ανάπτυξη των ωοθυλακίων και την ίδια μέρα εξετάζονται τα επίπεδα των ορμονών στο αίμα. Ένα ωοθυλάκιο διαμέτρου 18-20 mm, θεωρείται κατάλληλο ώστε να πραγματοποιηθεί φαρμακευτικά η ωρίμανσή του και δεδομένου ότι η ανάπτυξη του είναι περίπου 2 χιλιοστά την ημέρα, η στιγμή της ωοθυλακιορρηξίας μπορεί να υπολογιστεί 3 με 4 ημέρες νωρίτερα. Στη συνέχεια, 40 ώρες μετά την άνοδο της LH στο αίμα ακολουθεί η ωοθυλακιορρηξία, η ασθενής λαμβάνει σαφείς οδηγίες για την ώρα που πρέπει να της χορηγηθεί η ένεση με την b-HCG και 36 ώρες αργότερα πραγματοποιείται το στάδιο της ωοληψίας.

Ωοληψία στην Εξωσωματική Γονιμοποίηση

Η λήψη των ωαρίων πραγματοποιείται υπερηχογραφικά με κολπική κεφαλή. Οι εμβρυολόγοι ανευρίσκουν στα στερεοσκοπικά μικροσκόπια τα ωάρια, τα οποία βρίσκονται μέσα στο ωοθυλακικό υγρό.

Εφαρμογή: Η λήψη των ωαρίων μπορεί να γίνει και σε εξωτερικό ιατρείο. Η ασθενής προσέρχεται στο κέντρο νηστική (για 7 ώρες περίπου). Η λήψη των ωαρίων πραγματοποιείται συνήθως με μία σύντομη γενική αναισθησία ή με τοπική νάρκωση και δε διαρκεί περισσότερο από 10 λεπτά.

Γονιμοποίηση Ωαρίων και Ανάπτυξη Εμβρύων

Σε αυτό το στάδιο λαμβάνει χώρα η προετοιμασία Ωαρίων, η επεξεργασία του σπέρματος, η γονιμοποίηση και η ανάπτυξη του εμβρύου.

Κατά την προετοιμασία των ωαρίων, τα ωάρια εξετάζονται μεμονωμένα μικροσκοπικά στο εργαστήριο και επιλέγονται τα ώριμα εξ’ αυτών για τη γονιμοποίηση. Την ημέρα της ωοληψίας, γίνεται η επεξεργασία σπέρματος του συντρόφου από το ειδικό ανδρολογικό εργαστήριο, ώστε να επιλεγούν τα κατάλληλα προς γονιμοποίηση σπερματοζωάρια. Για τον ίδιο σκοπό δύναται να χρησιμοποιηθούν κρυοσυντηρημένα σπερματοζωάρια.  Στη συνέχεια, η γονιμοποίηση γίνεται σε ένα τρυβλίο στο οποίο εναποτίθενται περίπου 50.000 σπερματοζωάρια με πολύ καλή κινητικότητα. Αυτά προσκολούνται στη διαφανή ζώνη που περιβάλλει το ωάριο, αλλά μόνο ένα σπερματοζωάριο διαπερνά την κυτταρική μεμβράνη με αποτέλεσμα να γονιμοποιήσει το ωάριο. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη του εμβρύου, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για φυσική σύλληψη ή μέσω τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, παραμένει η ίδια.

Ανάπτυξη Εμβρύου

Κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση, η ανάπτυξη των εμβρύων  στο εργαστήριο, πραγματοποιείται  υπό ελεγχόμενες συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και διοξειδίου του άνθρακα.

Δεν αναπτύσσονται όλα τα έμβρυα από το PN-στάδιο στο στάδιο της βλαστοκύστης. Μετά από το στάδιο των τεσσάρων έως οκτώ κυττάρων του εμβρύου, ο γενετικός του κώδικας είναι αυτός που καθορίζει την περαιτέρω ανάπτυξή του και έτσι, έχει παρατηρηθεί ότι μόνο το 30% των PN σταδίων θα φτάσει στο στάδιο της βλαστοκύστης.

Η ημέρα της εμβρυομεταφοράς ποικίλλει από δύο έως πέντε ημέρες. Στην περίπτωση που η εμβρυομεταφορά γίνεται μετά από 5 ημέρες, μιλάμε για μεταφορά στο στάδιο της βλαστοκύστης. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν σαφής αναφορές ερευνών για το εάν και πώς η ημέρα μεταφοράς επηρεάζει το ποσοστό εμφύτευσης.

Κατά τη μεταφορά στη μήτρα, η ασθενής τοποθετείται σε γυναικολογική θέση και τα έμβρυα τα οποία αναπτύχθηκαν, αναρροφώνται μέσα σε ένα λεπτό καθετήρα, ο οποίος εισάγεται δια μέσου του τραχήλου στη μητριαία κοιλότητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εν λόγω διαδικασία είναι εντελώς ανώδυνη και ότι στη συνέχεια, η ασθενής συνιστάται να μείνει ξαπλωμένη για περίπου μισή με μία ώρα. Μετά την εμβρυομεταφορά, η ασθενής λαμβάνει υποστηρικτική ορμονική θεραπεία με προγεστερόνη, έως την ημέρα του τεστ κύησης.

Πριν από την εμβρυομεταφορά με την οποία ολοκληρώνεται εν μέρει η εξωσωματική γονιμοποίηση, συζητείται με το ζευγάρι ο αριθμός των εμβρύων που γονιμοποιήθηκαν και η ποιότητα αυτών. Ο αριθμός των εμβρύων που θα μεταφερθεί αποτελεί απόφαση του ζευγαριού, ενώ στην περίπτωση που υπάρχουν περισσότερα έμβρυα από τον επιθυμητό αριθμό για μεταφορά, αυτά καταψύχονται και αποθηκεύονται για μελλοντική χρήση.

Για περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με τη διαδικασία και την εξωσωματική γονιμοποίηση, το κόστος αυτής, τους κινδύνους και τα ποσοστά επιτυχίας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας και να πάρετε μέρος σε μία από τις ενημερωτικές συναντήσεις που γίνονται στην Κλινική μας! Θα χαρούμε να σας συναντήσουμε!

 

Δωρεά ωαρίων

Δωρεά ωαρίων ή εμβρύων και ‘’παρένθετη μήτρα’’
Η δωρεά ωαρίων δημιουργεί προοπτικές επίτευξης εγκυμοσύνης και τεκνοποίησης σε γυναίκες οι οποίες παραδοσιακά θεωρούνται ‘άγονες’.

Σε γυναίκες με ωοθηκική ανεπάρκεια είναι δυνατόν μετά από εξωγενή χορήγηση ορμονών να δημιουργηθεί κατάλληλο ενδομήτριο περιβάλλον που να είναι αποδεκτό για την εμφύτευση του εμβρύου. Με τον τρόπο αυτό και ανεξάρτητα από την ηλικία της γυναίκας λήπτριας που μπορεί να είναι μεταεμμηνοπαυσική από ετών είναι δυνατόν, όπως έχει ήδη διαπιστωθεί, να επιτευχθούν συγκριτικά πολύ υψηλά ποσοστά κύησης που μπορεί όπως και στη Μονάδα μας να φθάσουν και το 70%.

Αποδεικνύεται έτσι ότι το ενδομήτριο μετά την εμμηνόπαυση, η οποία άμεσα οφείλεται στην παύση της ωοθηκικής λειτουργίας, διατηρεί το βιολογικό του δυναμικό.

Παράλληλα η επίτευξη τελικά εγκυμοσύνης με τη μέθοδο αυτή σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας (>40 ετών) και με ιστορικά ανεπιτυχών προσπαθειών εξωσωματικής με δικά τους ωάρια στο παρελθόν, επιβεβαιώνει την καλύτερη βιολογική συμπεριφορά ωαρίων που προέρχονται από άλλες νεότερες δότριες.

 

Ενδείξεις δωρεάς ωαρίων

Α. Γυναίκες με ωοθηκική ανεπάρκεια, πρωτοπαθή και δευτεροπαθή

  1. Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια
  2. Εμμηνόπαυση, αυτόματη ή μετεγχειριτική
  3. Χρωματοσωμικές ανωμαλίες (π.χ σύνδρομο Turner, φιλοσύνδετα νοσήματα)
  4. Προηγηθείσα χημειο- ή ακτινοθεραπεία

Β. Γυναίκες με φυσιολογικό εμμηνορρυσιακό κύκλο

  1. Ανεπιτυχής επανειλημμένη προσπάθεια εξωσωματικής λόγω πτωχής ανταπόκρισης (απουσία ωαρίων ή λήψη 1-2 ωαρίων κακής ποιότητας) παθολογικών ωαρίων και εμβρύων ή και λόγω επίμονης δημιουργίας ωοθηκικών κύστεων.
  2. Οικογενείς παθήσεις που δεν είναι εύκολο να διαγνωσθούν προγεννητικά(π.χ χορεία Hundington, κυστική ίνωση κ.τ.λ)

Οι δότριες δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 34ο έτος της ηλικίας τους και να έχουν ελεύθερο οικογενειακό παθολογικό και ψυχιατρικό ιστορικό. Ο απαραίτητος ιατρικός έλεγχος θα πρέπει να συμπεριελαμβάνει ομάδα αίματος, γενική ανάλυση αίματος, ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης ηπατίτιδα Β (HbsAg), ηπατίτιδα C (HCV), AIDS (HIV), σύφυλη (VDRL) χρωματοσωμική ανάλυση και έλεγχο φορείας για την κυστική ίνωση.

Δανεισμός ή παρένθετη μήτρα
Όταν το έμβρυο που δημιουργείται με την εξωσωματική εκτός του σώματος της βιολογικής μητέρας μεταφέρεται στη μήτρα μιας άλλης γυναίκας αναφερόμασθε σε παρένθετη μητρότητα ή μήτρα. Η τελευταία γυναίκα θα το κυοφορήσει, αλλά με σκοπό μετά τον τοκετό να το επιστρέψει στο ζεύγος από το οποίο προήλθαν αρχικά οι γαμέτες, δηλαδή οι βιολογικοί του γονείς.

Ενδείξεις δανεισμού μήτρας

  1. Απουσία μήτρας(σύνδρομο Rokitansky-Kuster Hanser, υστερεκτομία)
  2. Ανατομικές διαμαρτίες μήτρας ασυμβίβαστες με επιτυχή κυοφορία (δίδελφυς, ατροφική, μονόκερως μήτρα, σύνδρομο Asherman)
  3. Σοβαρή πάθηση π.χ. σοβαρή υπέρταση ή διαβήτης, επικίνδυνα για τη μητέρα ή το έμβρυο

Η παρένθετη μητρότητα επιτρέπεται υπό τους όρους που προβλέπονται στα άρθρα 1458 Α.Κ και όγδοο του Ν. 3089/2002 και θα πρέπει να υπάρχει δικαστική απόφαση.

 

Μαθήματα ανώδυνου τοκετού

Οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούν να χαρούν τις ευχάριστες στιγμές της αναμονής του ερχομού του παιδιού τους. Επισκιάζονται από φόβο για τον πόνο του τοκετού ειδικά αν πρόκειται να γίνουν πρώτη φορά μαμάδες.

 

Σκοπός είναι:

  • Να ενημερώσει τις έγκυες γυναίκες/ζευγάρια για το σώμα και τις λειτουργίες του.
  • Να προετοιμάσει ψυχικά και σωματικά τις έγκυες γυναίκες/ζευγάρια για τον τοκετό.
  • Να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση των γυναικών, για να ξεπεράσουν τους φόβους και να αντιμετωπίσουν τον τοκετό και τη μητρότητα σαν την σημαντικότερη εμπειρία και ολοκλήρωση της γυναικείας φύσης τους.
  • Να δώσει την ευκαιρία και στον πατέρα να μοιραστεί τη φροντίδα, τις αγωνίες και την ευτυχία της περιγεννητικής περιόδου.
  • Να “ενισχύσει” το δεσμό του παιδιού με τους γονείς του.

Τι περιλαμβάνουν τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού;
Τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού περιλαμβάνουν συνήθως εκτός από μαθήματα και ασκήσεις σωστής αναπνοής και χαλάρωσης, πληροφορίες για τη φροντίδα του νεογέννητου μετά τον τοκετό και το θηλασμό.

  • Ενημέρωση Ανώδυνου Τοκετού
  • Εγκυμοσύνη – προετοιμασία θηλασμού
  • Ασκήσεις και αναπνοές ανώδυνου τοκετού
  • Ασκήσεις χαλάρωσης
  • Ασκήσεις για να μείνετε σε φόρμα κατά την εγκυμοσύνη
  • Προετοιμασία για τους πρώτους θηλασμούς στο μαιευτήριο
  • Τρόποι συνέχισης θηλασμού
  • Μέθοδοι και τεχνικές θηλάστρων
  • Σύσταση μητρικού θηλασμού

Ιδιαιτερότητες

Εμείς θα συζητήσουμε μαζί σας λεπτομερώς το είδος και το εύρος της προγραμματισμένης χειρουργικής επέμβασης και θα ορίσουμε μαζί ποια όργανα θα εγχειριστούν και πιθανόν θα χρειαστεί να αφαιρεθούν.

Ωστόσο, ορισμένες φορές μόλις αρχίσει η επέμβαση, δηλαδή κατά την πρώτη ματιά στην κοιλιακή χώρα, εμφανίζονται ευρήματα που μας εκπλήσσουν, τα οποία δε διακρίνονται κατά την προεγχειρητική διάγνωση (π.χ. υπερηχογράφημα).

Σε αυτήν την περίπτωση επιλέγουμε να διακόψουμε την εγχείρηση, για να συζητήσουμε μαζί σας τα νέα δεδομένα, παρά να συνεχίσουμε την επέμβαση χωρίς πιθανόν την έγκρισή σας (εάν κατά τη λήψη του ιστορικού δεν έχετε αποφασίσει διαφορετικά).

Αν ένας όγκος που έχει αφαιρεθεί λαπαροσκοπικά είναι ύποπτος, τότε δύναται να γίνει άμεσα η επονομαζόμενη ταχεία βιοψία-διεγχειρητική εξέταση ιστών (κρυοτομή), για την εκτίμηση της καλοήθειας ή κακοήθειας. Αν συνεπώς πρόκειται για κακοήθη όγκο, τότε εντός λίγων ημερών πρέπει να γίνει η ολοκληρωμένη ή, αν χρειαστεί, ριζική αφαίρεση όγκου.

Πιθανότητες Επιπλοκών

Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση, έτσι και στο πλαίσιο της λαπαροσκόπησης υπάρχει πιθανότητα επιπλοκών. Οι επιπλοκές εμφανίζονται ευτυχώς σπάνια και εντοπίζονται άμεσα για την κατάλληλη αντιμετώπισή τους.

Στο χειρουργικό τραπέζι σάς τοποθετούμε με προσοχή σε σωστή θέση. Μαλακά στρώματα γέλης προστατεύουν επιπλέον χέρια, πόδια και την περιοχή της κεφαλής. Γενικώς είναι σημαντικό να τοποθετείστε σε άνετη θέση στο χειρουργικό τραπέζι. Παρ’ όλα αυτά κατά την τοποθέτησή σας σε κατάσταση αναισθησίας, εγκυμονεί πάντοτε κίνδυνος τραυματισμού.

Σε περίπτωση που διαθέτετε τεχνητές αρθρώσεις (στο γόνατο, το γοφό ή τη σπονδυλική στήλη) ή αντιμετωπίζετε παθήσεις του μυϊκού ή σκελετικού συστήματός σας, παρακαλείσθε να μας ενημερώσετε πριν την εγχείρηση, έτσι ώστε να σας εγγυηθούμε τη βέλτιστη τοποθέτησή σας στο χειρουργικό τραπέζι.

Κατά την επέμβαση στην κοιλιακή χώρα είναι πιθανόν να προκληθεί τραυματισμός κάποιων οργάνων (όπως της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου) ή των αγγείων. Συνεπώς, -αν και συμβαίνουν σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις- οι τραυματισμοί αυτοί χρήζουν επέμβασης με διάνοιξη της κοιλιακής χώρας – λαπαροτομή. Σε περίπτωση έντονης αιμορραγίας μπορεί να χρειαστεί μετάγγιση αίματος.

Μετά την εγχείρηση μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία στο χειρουργικό πεδίο, πράγμα που καθιστά απαραίτητη μια δεύτερη επέμβαση, για την αντιμετώπιση της αιμορραγίας.

Για το μεγαλύτερο δυνατό περιορισμό του κινδύνου αιμορραγίας είναι σημαντικό:

  1. κατά τη λήψη του ιστορικού να ενημερώσετε τον ιατρό της Κλινικής μας λεπτομερώς για τα χάπια και περαιτέρω φάρμακα που έχετε λάβει
  2. να μη λάβετε ασπιρίνη ή άλλες αντιπηκτικές ουσίες μέχρι και 2 εβδομάδες πριν και μετά την εγχείρηση.

Προβλήματα στην επούλωση των τραυμάτων είναι πιθανόν να προκύψουν κυρίως σε ασθενείς με αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα ή γενικώς νοσούντες ασθενείς. Χάρη στις μικρές τομές, ωστόσο, τα περιστατικά αυτά αντιμετωπίζονται συνήθως χωρίς δυσκολία. Μπορείτε κι εσείς οι ίδιες να συμβάλετε στην αποτελεσματική πρόληψη των προβλημάτων στην επούλωση των τραυμάτων, με τους εξής τρόπους:

  1. Σε περίπτωση που καπνίζετε, προσπαθήστε να το ελαττώσετε ή καλύτερα να το διακόψετε.
  2. Σε περίπτωση που είστε διαβητική και λαμβάνετε καθημερινά ινσουλίνη, προσπαθήστε να ρυθμίστε το σάκχαρό σας κατά το βέλτιστο τρόπο. Σε αυτό θα σας βοηθήσει ευχαρίστως ο οικογενειακός σας ιατρός.

Παρ’ όλο που η ταχεία ανάρρωση και κινητοποίηση του ασθενή- όπως είθισται μετά από λαπαροσκοπική επέμβαση- είναι η καλύτερη πρόληψη κατά της θρόμβωσης ή της εμβολής, θρομβώσεις ή εμβολές έχουν παρατηρηθεί και μετά από λαπαροσκοπικές επεμβάσεις. Σε περίπτωση που ανήκετε σε ομάδες κινδύνου, θα συζητήσουμε μαζί σας μέτρα πρόληψης στο πλαίσιο της επέμβασης (π.χ. περιεγχειρητική χορήγηση ηπαρίνης).

Μετεγχειρητικοί Πόνοι

Η ανάρρωση μετά τη χειρουργική επέμβαση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τη διάρκεια της εγχείρησης.
Όσο πιο εκτενής είναι η επέμβαση, τόσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος ανάρρωσης. Η ανάρρωση επίσης επηρεάζεται και από το χρόνο έκθεσης σε αναισθητικά φάρμακα, που στην περίπτωση αυτή είναι αντιστοίχως μεγαλύτερος.

Συνήθως μετά από μία χειρουργική ενδοσκόπηση παρουσιάζονται πόνοι στην πλάτη και την περιοχή των ώμων σαν από πιάσιμο. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Οι πόνοι αυτοί οφείλονται σε ερεθισμό του διαφράγματος (των μυών μεταξύ κοιλιακής χώρας και πνευμόνων), από το αέριο διοξειδίου του άνθρακα.

Κατά κανόνα τα συμπτώματα αυτά υποχωρούν εντός των τριών πρώτων μετεγχειρητικών ημερών. Σε αντιδιαστολή προς την παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση μέσω κοιλιακής τομής ή μέσω του κόλπου, στην περίπτωση της χειρουργικής ενδοσκόπησης απαλλάσσεστε από τον πόνο εντός λίγων ημερών.

Ωστόσο καλό είναι για ένα λογικό διάστημα να φυλάγεστε, διότι παρά την απουσία ορατών εξωτερικών ενδείξεων μπορεί να υπάρχουν αρκετά εσωτερικά τραύματα, τα οποία πρέπει πρώτα να επουλωθούν.

Αναισθησία

Η Λαπαροσκόπηση, εκτελείται συνήθως υπό γενική αναισθησία.
Ειδάλλως το αέριο στην κοιλιακή χώρα θα δυσκόλευε την αναπνοή. Η τοπική αναισθησία δεν ενδείκνυται επιπλέον και λόγω της διάρκειας και έκτασης των χειρουργικών επεμβάσεων. Μόνο σε αποκλειστικά διαγνωστικές λαπαροσκοπήσεις και ορισμένες φορές σε απολινώσεις σαλπίγγων μπορεί κατά βούληση να χορηγηθεί τοπική αναισθησία και ένα επιπλέον ηρεμιστικό (τοποπεριοχική αναλγησία).

Ο αναισθησιολόγος, ωστόσο, παρίσταται και στην περίπτωση αυτή, για τη χορήγηση ολικής αναισθησίας, κατά την εμφάνιση τυχόν προβλημάτων.

Τεχνική Εκτέλεσης της Επέμβασης

Για τη δημιουργία χώρου για τα προς εισαγωγή χειρουργικά εργαλεία και την εκτέλεση της εγχείρησης εν συνεχεία, η κοιλιακή χώρα αρχικά διογκώνεται με 2-3 λίτρα αερίου διοξειδίου του άνθρακα (CO2), το οποίο φυσικά μετά την εγχείρηση αφαιρείται. Συνεπώς, το κοιλιακό τοίχωμα (δέρμα, λιπώδης ιστός, μύες) απομακρύνεται από τα όργανα της κοιλιάς, δημιουργώντας ένα είδος “θόλου”. Κατά αυτόν τον τρόπο γίνεται καλύτερη αξιολόγηση των οργάνων της κοιλιάς. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας ειδικής λεπτής βελόνας μεγέθους 1 χιλιοστού, η οποία εισάγεται:

  • στην υπομφάλιο περιοχή (κάτω από τον ομφαλό) και χορηγεί το αέριο στην κοιλιακή χώρα
  • μέσω τομής κάτω από το αριστερό πλευρικό τόξο, σε περίπτωση ενδείξεων συμφύσεων, για την αποφυγή τραυματισμών, για παράδειγμα του εντέρου

Στη συνέχεια, στην υπομφάλια τομή εισάγεται μια οπτική (λαπαροσκόπιο ή ενδοσκόπιο) πλάτους 10 χιλιοστών. Η οπτική αυτή φέρει μία κάμερα (βιντεοκάμερα), η οποία επιτρέπει την αξιολόγηση της κοιλιακής χώρας από μία μεγάλη οθόνη αλλά και τη βιντεοσκόπηση όλης της εγχείρησης.

Για τη δική σας ενημέρωση και για την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού σας, τυπώνονται φωτογραφίες, γίνεται λήψη ψηφιακών φωτογραφιών και μαγνητοσκοπείται όλη η χειρουργική επέμβαση. Όλα αυτά μπορούν να επισυναυθούν στη χειρουργική έκθεση.

Στην αποκλειστικά διαγνωστική ενδοσκόπηση της κοιλιακής χώρας κατά κανόνα δε χρειάζονται περαιτέρω οπές, παρά μόνο μία. Σε χειρουργική επέμβαση στις σάλπιγγες, τις ωοθήκες, τη μήτρα, τα λεμφογάγγλια κ.τ.λ., δηλαδή σε λαπαροσκοπική εγχείρηση, ωστόσο, για την ασφαλή εισαγωγή των χειρουργικών εργαλείων (λαβίδες, ψαλίδια, χειρουργικά νήματα και βελόνες κ.α.) στην κοιλιακή χώρα, είναι απαραίτητα περαιτέρω σημεία πρόσβασης.

Συνεπώς πραγματοποιούνται στην περιοχή υπερηβικά έως 3 πρόσθετες οπές 0,5 του εκατοστού περίπου, δια μέσω των οποίων εισάγονται ανάλογου μεγέθους εργαλεία. Κατά κανόνα, οι οπές αυτές επουλώνονται γρήγορα χωρίς να αφήνουν αντιαισθητικές ουλές.

Ορισμένες φορές είναι απαραίτητο ένα πρόσθετο εργαλείο εντός της μήτρας (π.χ. για τον έλεγχο της διαπερατότητας υγρού ή αερίου στη σάλπιγγα, την επονομαζόμενη υστεροσαλπιγγογραφία: για το σκοπό αυτό, δια μέσου του κόλπου στερεώνεται μια μήλη στον τράχηλο της μήτρας, για την έγχυση χρωστικής ουσίας.

Προκειμένου να αφαιρεθούν μεγάλοι όγκοι που περιέχουν υγρό (π.χ. κύστεις στην ωοθήκη), οι όγκοι τοποθετούνται σε έναν ειδικό σάκο (endobag) που εισάγεται στην κοιλιακή χώρα δια μέσω των τομών, και το υγρό που περιέχουν αναρροφάται με τη βοήθεια μιας βελόνας παρακέντησης. Συνεπώς αποφεύγεται η διασπορά του περιεχομένου τους στην κοιλιακή χώρα.

Για την απομάκρυνση μεγάλων στερεών καλοηθών όγκων (π.χ. ινομυωμάτων) από την κοιλιακή χώρα, η μέση οπίσθια τομή διανοίγεται λίγο ή ο όγκος τεμαχίζεται με τη βοήθεια ενός μηχανοκίνητου, τεμαχιστή και στη συνέχεια αφαιρείται δια μέσου των τομών.

Ορισμένες φορές σε μεγαλύτερης διάρκειας επεμβάσεις τοποθετείται προσωρινά κατά την εγχείρηση ένας καθετήρας, προκειμένου να αδειάσει η ουροδόχος κύστη που συνεχώς γεμίζει και πιθανώς εμποδίζει το χειρουργικό πεδίο. Ο καθετήρας χρησιμοποιείται κατά κανόνα πριν από κάθε επέμβαση, για το άδειασμα της ουροδόχου κύστης.

Σπανίως μετά από χειρουργική ενδοσκόπηση – λαπαροσκόπηση τοποθετείται παροχέτευση, το επονομαζόμενο drainage, στην κοιλιακή χώρα για την αφαίρεση του εκκρίματος του τραύματος και την έγκαιρη διάγνωση επιπλοκών, αιμορραγίας ή πιθανού τραυματισμού των γειτονικών οργάνων, του εντέρου / της ουροδόχου κύστης.

Λαπαροσκοπικές Επεμβάσεις

Λαπαροσκόπηση σε Καλοήθεις Παθήσεις

  • Ολική Λαπαροσκοπική Υστερεκτομή (TLH)
  • Υφολική Λαπαροσκοπική Υστερεκτομή
  • Λαπαροσκοπική Υστερεκτομή άνευ ή μετά των εξαρτημάτων – μονόπλευρη και αμφοτερόπλευρη (π.χ. αφαίρεση κύστης, σαλπιγγικής κύησης, διατήρηση της σάλπιγγας σε σαλπιγγική κύηση, υδροσάλπιγγα)
  • Λαπαροσκοπικές επεμβάσεις στις σάλπιγγες για επαναφορά της γονιμότητας (σαλπιγγοπλαστική, πλαστική κροσσών), διερεύνηση υπογονιμότητας
  • Λαπαροσκοπική μη αναστρέψιμη απολίνωση σαλπίγγων
  • Λαπαροσκοπικές επεμβάσεις επαναφοράς της γονιμότητας σε περίπτωση απολίνωσης σαλπίγγων
  • Λαπαροσκοπική ινομυωματεκτομή
  • Συνδυασμός λαπαροσκοπικών – κολπικών χειρουργικών διαδικασιών για τη θεραπεία της βαριάς ενδομητρίωσης με τη μέθοδο nerve-sparing (διατήρηση των νεύρων)
  • Λαπαροσκοπική Κολποανάρτηση του πυελικού εδάφους για τη θεραπεία της ακράτειας ούρων (BURCH)
  • Λαπαροσκοπική ιεροκολποπηξία για τη θεραπεία συμπτωμάτων πρόπτωσης των πυελικών οργάνων (π.χ. πρόπτωση μήτρας ή πρόπτωση κολπικού κολοβώματος)
  • Λαπαροσκοπική Συμφυσιόλυση
  • Διαγνωστική λαπαροσκόπηση σε χρόνιο υπογάστριο άλγος

Ενδείξεις

Ενδείξεις για ελάχιστα επεμβατική χειρουργική

  • Θεραπεία καλοήθων όγκων της μήτρας (ινομυωμάτων)
  • Υφολική Λαπαροσκοπική Υστερεκτομή = αφαίρεση μήτρας χωρίς την αφαίρεση του τραχήλου – μέσω ενδοσκόπησης της κοιλιακής χώρας
  • Ολική Λαπαροσκοπική Υστερεκτομή (TLH)
  • Θεραπεία ενδομητρίωσης – ριζική αφαίρεση όλων των εστιών ενδομητρίωσης με τη μέθοδο nerve-sparing (διατήρηση των νεύρων)
  • Συμφυσιόλυση ύστερα από προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις
  • Διερεύνηση και -αν ενδείκνυται- θεραπεία υπογονιμότητας
  • Θεραπεία φλεγμονών στην περιοχή των έσω γεννητικών οργάνων της γυναίκας
  • Θεραπεία συμπτωμάτων πρόπτωσης των πυελικών οργάνων / πρόπτωσης μήτρας και κόλπου
  • Θεραπεία ακράτειας ούρων