Για τη δημιουργία χώρου για τα προς εισαγωγή χειρουργικά εργαλεία και την εκτέλεση της εγχείρησης εν συνεχεία, η κοιλιακή χώρα αρχικά διογκώνεται με 2-3 λίτρα αερίου διοξειδίου του άνθρακα (CO2), το οποίο φυσικά μετά την εγχείρηση αφαιρείται. Συνεπώς, το κοιλιακό τοίχωμα (δέρμα, λιπώδης ιστός, μύες) απομακρύνεται από τα όργανα της κοιλιάς, δημιουργώντας ένα είδος “θόλου”. Κατά αυτόν τον τρόπο γίνεται καλύτερη αξιολόγηση των οργάνων της κοιλιάς. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας ειδικής λεπτής βελόνας μεγέθους 1 χιλιοστού, η οποία εισάγεται:

• στην υπομφάλιο περιοχή (κάτω από τον ομφαλό) και χορηγεί το αέριο στην κοιλιακή χώρα
• μέσω τομής κάτω από το αριστερό πλευρικό τόξο, σε περίπτωση ενδείξεων συμφύσεων, για την αποφυγή τραυματισμών, για παράδειγμα του εντέρου

Στη συνέχεια, στην υπομφάλια τομή εισάγεται μια οπτική (λαπαροσκόπιο ή ενδοσκόπιο) πλάτους 10 χιλιοστών. Η οπτική αυτή φέρει μία κάμερα (βιντεοκάμερα), η οποία επιτρέπει την αξιολόγηση της κοιλιακής χώρας από μία μεγάλη οθόνη αλλά και τη βιντεοσκόπηση όλης της εγχείρησης.

Για τη δική σας ενημέρωση και για την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού σας, τυπώνονται φωτογραφίες, γίνεται λήψη ψηφιακών φωτογραφιών και μαγνητοσκοπείται όλη η χειρουργική επέμβαση. Όλα αυτά μπορούν να επισυναυθούν στη χειρουργική έκθεση.

Στην αποκλειστικά διαγνωστική ενδοσκόπηση της κοιλιακής χώρας κατά κανόνα δε χρειάζονται περαιτέρω οπές, παρά μόνο μία. Σε χειρουργική επέμβαση στις σάλπιγγες, τις ωοθήκες, τη μήτρα, τα λεμφογάγγλια κ.τ.λ., δηλαδή σε λαπαροσκοπική εγχείρηση, ωστόσο, για την ασφαλή εισαγωγή των χειρουργικών εργαλείων (λαβίδες, ψαλίδια, χειρουργικά νήματα και βελόνες κ.α.) στην κοιλιακή χώρα, είναι απαραίτητα περαιτέρω σημεία πρόσβασης.

Συνεπώς πραγματοποιούνται στην περιοχή υπερηβικά έως 3 πρόσθετες οπές 0,5 του εκατοστού περίπου, δια μέσω των οποίων εισάγονται ανάλογου μεγέθους εργαλεία. Κατά κανόνα, οι οπές αυτές επουλώνονται γρήγορα χωρίς να αφήνουν αντιαισθητικές ουλές.

Ορισμένες φορές είναι απαραίτητο ένα πρόσθετο εργαλείο εντός της μήτρας (π.χ. για τον έλεγχο της διαπερατότητας υγρού ή αερίου στη σάλπιγγα, την επονομαζόμενη υστεροσαλπιγγογραφία: για το σκοπό αυτό, δια μέσου του κόλπου στερεώνεται μια μήλη στον τράχηλο της μήτρας, για την έγχυση χρωστικής ουσίας.

Προκειμένου να αφαιρεθούν μεγάλοι όγκοι που περιέχουν υγρό (π.χ. κύστεις στην ωοθήκη), οι όγκοι τοποθετούνται σε έναν ειδικό σάκο (endobag) που εισάγεται στην κοιλιακή χώρα δια μέσω των τομών, και το υγρό που περιέχουν αναρροφάται με τη βοήθεια μιας βελόνας παρακέντησης. Συνεπώς αποφεύγεται η διασπορά του περιεχομένου τους στην κοιλιακή χώρα.

Για την απομάκρυνση μεγάλων στερεών καλοηθών όγκων (π.χ. ινομυωμάτων) από την κοιλιακή χώρα, η μέση οπίσθια τομή διανοίγεται λίγο ή ο όγκος τεμαχίζεται με τη βοήθεια ενός μηχανοκίνητου, τεμαχιστή και στη συνέχεια αφαιρείται δια μέσου των τομών.

Ορισμένες φορές σε μεγαλύτερης διάρκειας επεμβάσεις τοποθετείται προσωρινά κατά την εγχείρηση ένας καθετήρας, προκειμένου να αδειάσει η ουροδόχος κύστη που συνεχώς γεμίζει και πιθανώς εμποδίζει το χειρουργικό πεδίο. Ο καθετήρας χρησιμοποιείται κατά κανόνα πριν από κάθε επέμβαση, για το άδειασμα της ουροδόχου κύστης.

Σπανίως μετά από χειρουργική ενδοσκόπηση – λαπαροσκόπηση τοποθετείται παροχέτευση, το επονομαζόμενο drainage, στην κοιλιακή χώρα για την αφαίρεση του εκκρίματος του τραύματος και την έγκαιρη διάγνωση επιπλοκών, αιμορραγίας ή πιθανού τραυματισμού των γειτονικών οργάνων, του εντέρου / της ουροδόχου κύστης.